• 

• 
• 
• 
• 

• 

DOKUMENTI

Outside nа Belefu
„Mestа kojа nedostаju“ (Missing Places)

Istraživački deo projekta: 6-9. avgusta
Otvaranje izložbe „Mesta koja nedostaju”: 9. avgust u 20:00h
Kulturni centar GRAD – Velika galerija, Ulica Braće Krsmanović
Izložba je trajala od 9. do 15. avgusta, svakim danom od 14:00 do 20:00h

Autori:
Jakopo Santini, Margerita Verdi, Džeklin Tjun, Alesandra Kapodakva, Milenа Putnik, Đorđe Odаnović, Nikola Radić Lucati, Dejan Atanacković

Koncept izložbe: Dejan Atanacković

Umetnici predstavljeni izložbom bave se temom mesta izmenjenih funkcija u uslovima ekonomskh i kulturnih promena. Mada dolaze iz dve vrlo različite sredine, Beograda i Toskane, pronalaze srodna iskustva i beleže slične procese. Fotografije koje su ovim posmatranjima nastale tiču se, između ostalog, raznovrsnih vidova nestajanja: nestaju mesta, pojave i načini zivota, a s njima i identiteti i sećanja. Mesto koje nedostaje je paradigma kompromitovanog identiteta i odraz građanina koji nedostaje. Ipak, kroz posmatranje procesa nestajanja stičemo uvid u pojam raznovrsnosti, kao suprotnosti političkim i ekonomskim interesima odgovornim za stanje zapuštenosti i zaustavljenosti mesta u vremenu. Raznovrsnost stanovništva, gestova, sećanja, načina korišćenja javnog prostora, nesputane vegetacije, otvara prostor za dijalog i slobodna tumačenja uprkos aktuelnom stanju, čime se nude sadržaji svojevrsne građanske edukacije.

Jacopo Santini dokumentuje aktuelnu degradaciju velikog broja utopijskih i identitetski neutemeljenih gradova fašističke Italije, podignutih 30-ih godina XX veka. Nikola Radić Lucati istražuje kompleksne teritorije Topovskih šupa i Starog sajmišta, mesta Holokausta, njihove višeslojne istorije i tavorenje u ideološkom zaboravu i urbanističkom kriminalu. Jacquelin Tune i Alessandra Capodacqua obilaze napuštene toskanske fabrike beležeći njihovo propadanje kao ishod lokalnih ili opštih ekonomskih kriza. Margherita Verdi, s druge strane, dokumentuje pozitivan primer preobražaja starog firentinskog zatvora u rezidencijalni kvart i novi kulturni centar ovog grada. Milena Putnik, nakon višegodišnjeg pronalaženja alternativnih beogradskih vidikovaca, privatnih terasa, krovova solitera, sakuplja fragmente pogleda na periferna beogradska naselja tražeći u njima odraz opštih društvenih promena. Đorđe Odanović, kroz naizgled klasično bavljenje temom pejzaža, ostvaruje kontakt sa onime sto bi Žil Kleman (Gilles Clement) nazvao trećim pejzažom, prostorom smanjenog uticaja ili potpunog nedostatka uticaja urbanog planiranja, što rezultira prostorom alternativnog sagledavanja raznovrsnosti. Dejan Atanacković, koji je i autor koncepta izložbe, bavi se temom utopije i njenim raznovrsnim ispoljavanjima u kulturi, jeziku i arhitekturi.

Kao deo projekta, beogradski umetnici bili su domaćini gostima iz Toskane pri obilasku više karakterističnih lokacija, kao što su: novobeogradski blokovi, Staro sajmište, Muzej savremene umetnosti i druge. Pored umetnika, narativnu podršku dao je i Zoran Erić, kustos MSU, višegodišnji tumač fenomena Novog Beograda i njegovih transformacija u izmenjenim ideološkim uslovima. U projektu su učestvovali i alternativni vodiči Beograda, Maja Marković i Sebastijan Asimovski, osobe sa invaliditetom koje već niz godina realizuju edukativne ture s gostima i građanima Beograda u sklopu projekta Drugi pogled.

Drugi pogled / Javni radovi
Another Gaze / Public Works

4-12. septembar, 2010. / September 4-12, 2010
Kalemegdanska tvrđava / Kalemegdan Fortress, Belgrade

Umetnici / Artists
Michele Dantini, Kinkaleri, Lorenzo Pezzatini, Elisa Biagini, Dejan Atanacković

Curated by / Koncept izložbe
Dejan Atanacković & Zoran Erić

Production / Realizacija
Centar za međunarodne umetničke studije / Center for International Studies of Art
Muzej savremene umetnosti / Museum of Contemporary Art in Belgrade

Support / Podrška:
Telenor Fondacija / Telenor Foundation, Grad Beograd / Belgrade Municipality

Collaboration / Saradnja:
Turistička organizacija Beograda / Tourist Organization of Belgrade , Kalemegdanska tvrđava, Zavod za zaštitu spomenika, Vojni muzej / Military Museum, Gradsko zelenilo, Udruženje građana ’’Živeti uspravno’’, Etnografski muzej / Ethnographic Museum, Omladinski klub MSUB.

Izložbom pod nazivom Javni radovi, u okviru projekata "Beograd: Drugi pogled" i "Outside", predstavljeni su autori Mikele Dantini, Lorenzo Pecatini, grupa Kinkaleri, Eliza Bjađini i Dejan Atanacković. Instalacije osmišljene za prostor Kalemegdana, parka i tvrđave, planirane su kao privremena izmena funkcije mesta - prostori za dijalog. Nastaju namenski, kao narativni povod za aktivnost alternativnih vodiča - osoba sa invaliditetom i pripadnika manjina, koji svojim vođenjem po Kalemegdanu dopunjuju i dovršavaju rad i time realizuju svojevrsnu interakciju sa umetnicima i publikom. Postavkom na Kalemegdanu obeležava se početak ovogodišnjih javnih nastupa alternativnih vodiča Beograda u okviru projekta "Beograd: Drugi pogled".

The exhibition entitled Public Works, as part of the projects Belgrade: Another Gaze and Outside, presented works by artists Michele Dantini, Lorenzo Pezzatini, Kinkaleri, Elisa Biagini and Dejan Atanacković. The installations conceived for the space of Kalemegdan, park and fortress, were planned as a temporary shift in the function of the place: towards a space for a dialogue. The works were created with a purpose to offer a narrative occasion for the activity of alternative guides – persons with disability and members of minority groups – who supplement and complete the work itself by guiding the visitors through the exhibition, and thus interact with artists and viewers. This exhibit at the Kalemegdan marks this year’s public appearence of Belgrade’s alternative guides within the project Belgrade: Another Gaze.

Biografije / Biographies

Umetnik i pisac, Mikele Dantini (Michele Dantini) realizuje projekte koje karakterišu trans-kulturne prakse i povezanost politike i prirode. Njegovi radovi često se osmišljeni u kontekstu neupotrebljenih, skrajnutih mesta, grupa i naroda bez ‘posebnih obeležja’ (without representation), i nastaju kroz proces posmatranja ‘objektivnog’ istraživača, ali uvek osciliraju između začuđenosti i fascinacije. Prostor se, u njegovom radu, tumači kao izukrštani niz narativnih potencijala i izmeštanja: objekti, arhivi, fragmenti priča, koji zajedno nude uvid u odnose između vlasti i nasilja, brige i nebrige, ideje i sveta. Radovi Mikelea Dantinija su prevedeni na mnoge jezike. Saradnik je više italijanskih i međunarodnih časopisa. Predstavljen je od stane galerije Alessandro De March, u Milanu, a nedavne izložbe uključuju projekte za Tsekh Gallery, Kiev i Centre de la Photographie, Geneve.

Artist and art writer, Michele Dantini is interested in projects characterised by transcultural practices and political/environmental implications. Often conceived for disused, off-the-beaten-path places, little nations or communities “without representation”, his projects do not offer “objective” analyses or perfunctory answers. The cues typically come from a discovery, an oscillation between perplexity and fascination. A space crisscrossed by potential narrations of displacement, an object, a name, an archive, a fragment of a story, all become figures in a wider reflection on relations between power and violence, care and carelessness, mind and world. Widely translated, Dantini regularly collaborates with national and international publications and has recently exhibited at Alessandro De March Gallery, Milan, Tsekh Gallery, Kiev and Centre de la Photographie, Geneve.

Another Gaze / Public Works Michele Dantini: Waving the archive / Viori se arhiv

Grupa Kinkaleri osnovana je 1995. godine kao grouping of formats and means balancing in the attempt (slobodno prevedeno: balansiranje izraza u pokusaju). Grupa je od početka svog rada posvećena različitim postupcima: pozorišni komad, performans, instalacija, video, soundtrack, štampane publikacije. Brojni projekti grupe Kinkaleri realizovani su i predstavljani širom Evrope i sveta. Studio K, prostor za rad grupe, nalazi se u Pratu, nekada industrijskom centru Toskane, nedaleko od Firence. Grupu čine Matteo Bambi, Massimo Conti, Marco Mazzoni i Gina Monaco.

Kinkaleri was founded in 1995 as a grouping of formats and means balancing in the attempt. From the outset the company has worked in a number of different directions and areas: plays, performance pieces, installations, video-making, soundtracks, publications. The structure of the group, both from an organizational point of view and in terms of artistic production, provides the essential framework for the underlying impulse and drive of their work: focusing on representative relationship between the object and the field to which it refers. Their productions have always been characterized by the mixture of languages and transversality of signs that is progressively undermining the use of representation in the contemporary age, making them foreign to themselves before redefinition elsewhere. Kinkaleri is currently based at the Spazio K in Prato - Italy. Currently Kinkaleri is formed by: Matteo Bambi, Massimo Conti, Marco Mazzoni, Gina Monaco.
www.kinkaleri.it

Another Gaze / Public Works Kinkaleri: Solitario / Usamljenik

Rad Lorenca Pecatinija (Lorenzo Pezzatini) definisan je objektom koji ovaj autor naziva “filo” - nit kojom je, u bukvalnom smislu, upleten umetnikov rad i život od 1977. godine. Stalno reprodukovana, akrilna nit ekspanzivnih krajeva poput bodlji, uobličena od primarnih boja koje se uvek nadovezuju jedna na drugu istim redosledom, nastaje dugotrajnim manuelnim radom, često javno, u dijalogu s publikom. Sama nit je van vrednosnog sistema, nije na prodaju, niti se koristi za bilo kakvu razmenu, iako je njeno akumuliranje (bilo same niti ili njenih predstava - fotografije, slike, bilbordi, objekti, performansi) najvažniji deo autorovog predstavljanja u svetu umetnosti. Projekti Lorenca Pecatinija ukjučili su brojne izložbe u galerijskim, muzejskim i javnim prostorima.
www.lorenzopezzatini.com

Another Gaze / Public Works Lorenzo Pezzatini: Shooting FILO / Pucanje FILOM

Eliza Bjađini (Elisa Biagini) živi u Firenci, nakon što je više godina studirala i predavala u Rutgers i Columbia univerzitetu u Njujorku. Objavila je 6 zbirki poezija – neko dvojezične – kao što su “L’Ospite”, (Einaudi, 2004), “Fiato. parole per musica” (2006) i “Nel Bosco” (Einaudi, 2007). Poezija Elize Bjađini prevođena je na engleski, nemački, španski, portugalski, francuski, hrvatski, japanski, slovački, arapski, srpski i ruski. U Firenci predaje kreativno pisanje, književnost i istoriju umetnosti. Njeni prevodi američkih pesnika objavljeni su u stručnim časopisima, antologijama i zbirkama (“Nuovi Poeti Americani” Einaudi, 2006). Pored književnog rada, Eliza je izložila više instalacija u značajnim prostorima savremene vizuelne umetnosti, a realizovala je i brojne saradnje sa drugim umetnicima, muzičarima i koreografima.

Elisa Biagini lives in Florence, Italy, after having taught and studied in the U.S. for several years. She has published 6 poetry collections - some bilingual - such as “L’Ospite”, (Einaudi, 2004), “Fiato. parole per musica” (2006) and “Nel Bosco” (Einaudi, 2007). Her poems have been published in several Italian and American reviews and anthologies and they have been translated into English, German, Spanish, Portoguese, French, Croatian, Japanese, Slovak, Arabic, Serbian and Russian. She has translated several contemporary American poets for reviews, anthologies and complete collections (“Nuovi Poeti Americani” Einaudi, 2006) and she teaches Creative Writing-Poetry, Travel Writing, Literature and Art History in Italy and abroad. Along with her work as a poet, Elisa has presented several installation projects in relevant art spaces and has collaborated with musicians, artists and choreographers.
www.elisabiagini.it

Another Gaze / Public Works Elisa Biagini & Dejan Atanackovic: Pazienza / Strpljenje

Dejan Atanacković predstavlja samostalne izložbe, video i audio instalacije, intervencije u javnom prostoru, kao i kustoske projekte, od 1994. godine. Autor je izložbi / ciklusa radova Perfect Future (1999-2001), Golem (2003-2004), Infinity Enclosed (2004), Orphic Fragments (2006), Časovi nemačkog (2010)... Predaje multimedije na američkom univerzitetskom programu SACI u Firenci od 2000. godine. Od 2002. realizuje Outside, program studentske i stručne razmene u umetničkom obrazovanju između Firence i Beograda, a od 2009. i projekat Beograd: Drugi pogled, posvećen tumačenju grada kroz perspektivu pripadnika marginalizovanih grupa, obukom, angažmanom i promocijom nove kategorije u turizmu i inkluziji, pod nazivom Alternativni vodič. Živi u Firenci i Beogradu.
www.dejanatanackovic.com

Obilazak ETNOGRAFSKOG MUZEJA za grupu zaposlenih u TELENORU
29. avgust 2010.

Obilaskom Etnografskog muzeja, u nedelju 29. avgusta, otpočeo je ovogodišnji rad alternativnih vodiča u okviru projekta Beograd: Drugi pogled. Turu namenjenu zaposlenima u Telenoru, vodilo je 6 vodiča, uz dijalog s kustosem muzeja, Markom Stojanovićem, koji je vodio i deo programa obuke. Obilazak muzeja, u trajanju od oko 45 minuta, obuhvatio je predstavljanje dela stalne postavke koja se bavi tradicionalnom privredom, arhitekturom, kulturom stanovanja, običajnim ciklusima i duhovnošću. Ovogodišnja obuka alternativnih vodiča omogućena je sredstvima Telenor Fondacije.

BEOGRAD: DRUGI POGLED u Noći muzeja
Centar za kulturu Stari grad
16. maj 2009.

Izložba doumentarnog materijala nastalog tokom priprema ALTERNATIVNIH VODIČA, predstavljena je 16. maja u Centru za kulturu Stari grad, u sklopu programa Noći muzeja. Izložba je otvorena dan nakon prvog susreta ALTERNATIVNIH VODIČA sa publikom na brodu Kej, u toku događaja organizovanog u saradnji sa Turstičkom organizacijom Beograda. Autor izložbe: Dejan Atanacković.

Dejan Atanacković: Mapiranje grada
Svakog dana u Beogradu moguće je napraviti po jednu novu mapu: mapu nestalih praznina, mapu transformisanih simbola, mapu prostora izgubljenih namena, mapu marginalnosti. Upisivanje lokacija poželjno je činiti dugim šetnjama kroz grad, ili odabirom jednog strateškog mesta odakle se pruža panoramski pogled: poznati pejzaž uokviren prazninom novih značenja. Grad se menja, ponegde grad nestaje, sveden na funkciju ubrzane razmene robe i usluga, kvadratne metre prostora za prodaju, po cenama za privilegovane kupce koji gradu daju oblik svojih interesa.

> PDF

Prvo javno predstavljanje ALTERNATIVNIH VODIČA
Jahting klub Kej / brod Kej
15. maj 2009.

Plovidbom Savom i Dunavom na brodu Kej (s polaskom 15. maja u 18.00 iz Jahting kluba Kej na Ušću sa dunavske strane) biće predstavljeni novi ALTERNATIVNI VODIČI Beograda, osobe s hendikepom i pripadnici manjinskih grupa, polaznici nedavno realizovanih seminara i radionica u okviru projekta BEOGRAD: DRUGI POGLED. Devet polaznika radionice koji su proteklih meseci radili sa istoričarima umetnosti, arhitektama i umetnicima (Zoran Erić, Irina Subotić, Milan Prodanović, Nikola Šuica, Vladan Jeremić, Dejan Atanacković), kao i sa psiholozima Svetlanom Kijevčanin i Oliverom Ivanović, prošli su specifičnu obuku za lokacije: Kalemegdan, Park Ušće, Pristanište, Staro sajmište i Blokovi 45 i 70. Raznovrsnost polaznika, od osoba sa Daunovim sindromom do studenata univerziteta, zahtevala je različite pristupe i dala različite rezultate, svakako drugačije od uobičajene pripreme za turistickog vodiča. ALTERNATIVNI VODIČ istovremeno predstavlja i odabranu lokaciju i sebe kao tumača grada i datih realnosti koje se tiču, između ostalog, sopstvenog društvenog polozaja.

Dokumenti Radionice za ALTERNATIVNE VODIČE

Dokumentacija koja nastaje u toku pripremnih susreta obuhvata video zapise, transkripte i fotografije. Stvaranje arhive iskustava je jedan od ciljeva projekta, ali i sredstvo za dalji rad i pripremu VODIČA.

PDF dokumenti

> Šetnja Zorana Erića i Maje Marković
> Šetnja Milana Prodanovića i Maje Vidović
> Šetnja Nikole Šuice i Jelene Savić
> Šetnja Vladana Jeremića i Lare Rađenović
> Mapiranje grada, tekst Dejana Atanackovića